Любадзейства
Любадзейства людзей ва ўсім сьвеці складаецца з трох крокаў:
1) пошук асобы для стварэньня пары;
2) стварэньне пары;
3) любадзейства;
4) умовы для любадзейства.
1) пошук асобы для стварэньня пары;
2) стварэньне пары;
3) любадзейства;
4) умовы для любадзейства.
Пошук асобы можа доўжыцца днямі, месяцамі і гадамі.
Стварэньне пары (або заляцаньні) можа цягнуцца днямі і месяцамі. Паводзіны мужа й жонкі супярэчлівыя. У гэты час муж і жонка абменьваюцца знакамі: словамі, рухамі цела і твару, гукамі голаса і г.д. Знакі ўвагі могуць быць ласкавымі або грубымі й злымі. Паступова злоба, страх павінныя слабець і сьціхаць. Інакш людзі расстаюцца.
Пасьля зрокавых знакаў могуць наступаюць час дотыкаў. Такое бывае пад час прагулкі. Дотыкі выпадковыя і іх ўсё болей. За касаньнем пальцаў і рук наступае чарга дотык твару й пацалункі. Затым ідуць заручыны: абдымкі пад час хадзьбы, або проста стаяць і абдымаюцца. Часта палюбоўнікі могуць раптам разам пабегчы або без прычыны сьмяяцца, прыгаць, бегаць адзін за адным. Пад канец заляцаньняў палюбоўнікі стараюцца быць разам без прысутнасьці іншых людзей. У гэты час яны часта ляжаць, мацаюць адзін аднаго. Могуць трохі гаварыць.
Любадзейства (любачынства) — любоўныя дзеяньні (чыны) дарослага мужчыны з дарослаю жанчынаю для зачацьця дзіцяці або для дастаўленьня прыемнасьці.
Любадзейства адбываецца ў месцах, дзе палюбоўнікі могуць знаходзіцца без чужых людзей (памяшканьне або пустыр). Любадзейства адбываецца заўсёды з дотыкамі адзін аднаго. Рукі могуць мацаць тыя часткі цела, якія ніхто ня можа рабіць (грудзі, месца паміж нагамі і г.д.). Мужы часта мацаюць грудзі, попу, похву і пісю жонкі. Жонкі часта мацаюць попу, пісю мужа. Любадзейства робіцца ў маўчаньні. Разгаворы рэдкія. У мужа й жонкі сэрца пачынае біцца часта, павышаецца крывяны ціск. Іх целы пацеюць. Муж і жонка труцца сваімі целамі.
Бывае, што тут любадзейства заканчваецца. Страх перад зачацьцем дзяцей вялікі, асабліва ў жонак.
У мужа піся набухае і становіцца цьвердаю й большаю ў памеры. Ядра мужа сьціскаюцца й набліжаюцца да цела мужа. Далей, муж суне сваю пісю ў похву жонкі. Муж і жонка ляжаць. Ён ляжыць на жонцы (рэдка, але бываюць іншыя спосабы, напрыклад, жонка ляжыць на мужы) і ў жонкі рассунутыя ногі, а паміж імі похва ў якую муж уставіў сваю пісю. Трэньне іх целаў працягваецца. Муж рухае сваёй пісяй назад і ўперад. Скорасьць руху залежыць ад похаці й сілы мужа.
Сэрца б'ецца часта. У спакойным стане ў чалавека стук сэрца 70—80 удараў у хвіліну, а пад час любадзейства 90—100 у пачатку і дасягае 100—130 удараў пад час сярэдзіны "траху" і пад час выціску семя да 150 удараў у хвіліну. Пры похаці ў чалавека кроў плыне ад унутранай часткі цела на паверхню. Гэта мяняе выгляд чалавека. Яго скура становіцца ружовай, або нават месцамі чырванее. Часьцей тое бывае ў жанчын. Скура на целе ружавее ў ваколіцы страўніка, затым персі (грудзі), бакі тулава, затым ніз сьпіны. Часам можа паружавець ледзь ня ўсё цела: сьпіна, грудзі, жывот, ляжкі, попа. У жонак кроў плыве ў персі й яны павялічваюцца на 1/4. Кроў цячэ ў мужоў у пісю, а ў жонак у похву, дзе яна застойваецца. З гэтых "міжножных" месцаў кроў выцякае павольней, чым прыцякае ў іх. З пісі мужа цячэ празрыстая жыжка. У нутры похвы жонкі выдзяляецца празрыстая жыжка (т. зв. цечка). Складкі скуры паміж ног у жонкі павялічваюцца і становяцца ружовымі (часам нават чырвонымі). Крывяны ціск у мужа й жонкі павялічваецца. У пачату яно 120, далей павышаецца да 200 і нават да 250 пад час выціску семя. Подых становіцца глыбокім і частым, як пры бегу. Пры набліжэньні выціску семя ў мужоў (а ў жонак пры набліжэньні прыемнае дрыгі) подых становіцца рыўковым, як правіла суправаджаецца стогнамі або мычаньнем. Пад час заканчэньня любадзейства выраз твару скажоны, рот адкрыты, нос раздуты, як у бегуна пад час найбольшае нагрузкі пры бегу.
Іх целы абліваюцца потам. Затым у мужа адбываецца вылеў (або выціск) семя, што для яго прыемна. Пасьля вылеву піся ў мужа памяньшаецца ў памеры й становіцца мяккаю. Сэрца б'ецца цішэй. Пасьля адной або трох хвілін муж можа заснуць.
У жонкі некалі бывае прыемные сутаргі похвы, але тое рэдкасьць. У яе (дакладней у похве) пачынаюцца рухі нутра похвы, т. зв. прыемная дрыга. Спачатку дрыга цягнецца 2—4 секунды. Іх можа быць дзесьці 3—15 дрыгаў. Пасьля вылеву ў мужа жонка можа ляжаць разам зь ім. У яе сэрца пачынае біцца цішэй. Персі (грудзі) ў жонкі памяншаюцца, зьнікае ружовы цвет скуры. Пасьля адной або трох хвілін жонка можа заснуць.
Пасьля дзеяньняў наступае час адпачынку, расслабленасьці й стомленасьці. Усе вышэй апісаныя зьмены ў целе мужа й жонкі прападаюць і іх целы вяртаюцца да стане да любадзейства. Далей могуць муж і жонка сьпаць.
Першыя дзесяць год жыцьця ў чалавека рэдка бывае любадзейства. Пакуль жонкі ня могуць зачаць дзіця, а мужы ня могуць выціснуць семя, яны ня могуць любадзейнічаць. Жонкі пачынаюць мець крывацек у 8—10 гадоў. Гэта сьведчыць аб магчымасьці зачаць дзіця, бо разам з крывацекам з похвы вяцякае яйка неабходнае для зачацьця дзіця. Ва ўзросьце 19 гадоў большасьць жонак маюць часты крывацек, дзесьці раз у 28 дзён. Зьяўленьне крывацеку суправаджаецца зьменамі выгляду. У жонкі растуць валасы паміж ног над похваю. Павялічваюцца персі (грудзі), пашыраюцца ляжкі і попа.
Мужы маюць першы выціск семя ў 10—11 гадоў. Ва ўзросьце 14 гадоў большасьць мужоў маюць вылеў семя. Зьяўленьне частых выціскаў семя суправаджаецца ростам валос. З пачатку растуць над пісяй, затым растуць вусы, потым барада, затым валасы на персі і пад пахамі. Ідзе пашырэньне плячоў. Ідзе "ломка" голасу: мяняецца голас.
У цэлым на сьвеці распаўсюджаныя пары: адзін муж жыве й любадзейнічае з адною жонкаю.
Да 40 гадоў любадзейства прыпыняюцца з-за хваробы, крывацеку, або цяжарнасьці. Ва ўзросьце 40 болей зьніжаецца колькасьць любадзействаў. А пасьля 50 гадоў людзі перастаюць любадзейнічаць.